کد مطلب:94916 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:129
[صفحه 809] بشر در دنیا، آماج تیرهای مرگ و بلاست. رنج ها و حرمانها شتابان و یغماگرانه بر او بتازند. در هر جرعه آبش، دردی و با هر لقمه طعامش، غمی و اندوهی است. هیچكس به نعمتی نرسد، مگر با از دست دادن نعمتی دیگر، و به روزی از روزهای زندگیش نرسد، جز اینكه روز دیگر عمرش را از او باز ستاند پس، ما یاران مرگیم كه جانمان آماج فناست. اینك، چگونه به بقاء و هستی امید بندیم، حال آنكه این شب و روز و طلوع و غروب، شرافتمندانه به ما احسانی نكند و بنای استواری برای ما بر پا نسازد. نگر اینكه گیتی در پراكندن آنچه گرد آورده است شتاب كند و در ویرانی هر چه بنا نموده بود، دمی آرام ننشیند
صفحه 809.